Bie ós op ’t good, dao stuit veur de seer.
’n awwerwetse pómp die duit ’t neet meer.
Mer èns, taege de aovend, dao zoog ich ‘m kómme
’n mees haw de pómp in ,,bezit" genómme.
Ich ging veur de aardigheid èns drop lètte,
dao koos ze de klok geliek op zètte !
Zo gaw es de zon woor óngergegaon.
Koom d’r nao ,,hoes" óm sjlaope te gaon.
Mer toen woort ’t veurjaor, wat haw d’r ’t drök.
Hae zóg zich ’n vruike en haw auch gelök.
En toen dach ich: noe bruk mich de klómp.
Ze boewe ein nèske bie ós in de pómp.
Ze sleipde mit tekskes, mit mós en mit veerkes.
Wat wirkde ze hel die ieverigge deerkes.
Soms dach ich waal èns, noe zeen ze weg
Has se gedach: ,,Mevrouw is aan de leg"
Ich koos ze good heuëre es ze kome vore,
die meze-sjnake zeen hieël snel groat gewore.
En op ‘nne Zondigmörge in Mei, de keukedeur stóng aope,
Kome ze veurzichtig d’r oet gekraope…..
Mer toen woort ’t stil op ’t good, ich höb ze gemis.
En wach weer mit spanning es ’t veurjaor is.
Geer kent mich geluive ’t is ’n waor gebeurd verhaol.
Ich höb ’t opgesjreve veur uch allemaol.
Door: Janine Janssen
|